Mistrzostwa Europy we Wspinaczce Drzewnej
W dniach 16-18 czerwca w Wiedniu spotkali się miłośnicy wspinaczki drzewnej z całej Europy. Zrzeszeni w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Arborystów (International Society of Arboriculture) profesjonaliści zajmujący się pielęgnacją drzew zjechali do znanego wiedeńskiego parku Prater, by wyłonić mistrza i mistrzynię Europy, którzy będą reprezentować „stary kontynent” (wraz z mistrzami krajów europejskich zrzeszonych w ISA) na międzynarodowych mistrzostwach (świata), które odbędą się w australijskim Sydney.
W rywalizacji wzięło udział 53 zawodników (7 kobiet oraz 46 mężczyzn) z 18 krajów
Ideą zawodów jest promowanie bezpiecznych i efektywnych technik pracy w arborystyce oraz wymiana doświadczeń wśród arborystów (ludzi profesjonalnie zajmujących się pielęgnacją roślin drzewiastych). Naczelną zasadą ujętą w regulaminie zawodów jest szeroko pojęte bezpieczeństwo. Znajduje to swoje odzwierciedlenie zarówno w sprzęcie wykorzystywanym przez zawodników(indywidualna inspekcja sprzętu przed startem przez sędziów- sprzęt musi spełniać międzynarodowe normy bezpieczeństwa oraz musi być kompletny) jak i w samym przebiegu zawodów(zawodnik podczas wspinaczki nie może wykonywać niebezpiecznych manewrów, skoków itp., musi używać lonży(linki bezpieczeństwa) na wszystkich stacjach roboczych w koronie drzewa, nie może upuścić żadnego elementu swojego wyposażenia, nie może również uszkodzić drzewa na którym pracuje(łamać gałęzi itp.) pod rygorem dyskwalifikacji w danej konkurencji).
Dwudniowy przebieg imprezy umożliwił przeprowadzenie w pierwszym dniu eliminacji, które wyłoniły trzy finalistki oraz pięciu finalistów walczących w kolejnym dniu w „konkurencji mistrzów”(Masters Challenge)o miano mistrza i mistrzyni Europy.
Eliminacje rozegrane I dnia składały się z pięciu konkurencji w których oceniane były umiejętności zawodników w instalacji liny wspinaczkowej na drzewie (z ziemi), asekurowanej wspinaczce na drzewo oraz wspinaczce po linie a także- technika pracy w koronie drzewa oraz symulacja akcji ratowniczej. Wszystkie konkurencje przeprowadzane są na czas- przekroczenie limitu czasu ustalonego dla każdej z konkurencji skutkuje niezdobyciem przez zawodnika punktów w tej konkurencji.
Jedną z podstawowych umiejętności każdego arborysty pracującego na drzewie jest umiejętność instalacji liny wspinaczkowej w koronie drzewa. Tę umiejętność weryfikuje pierwsza z konkurencji eliminacyjnych(Throwline). W konkurencji tej zawodnik trafia rzutką- ciężarkiem przymocowanym do cienkiej linki pomocniczej w cel- rozwidlenia gałęzi- oznaczone na drzewie (na wys.10-20 m) i punktowane w zależności od ich dostępności i wysokości. Po przerzuceniu cienkiej linki pomocniczej przez punktowane rozwidlenie zawodnik przywiązuje do niej właściwą linę wspinaczkową i wciąga ją na drzewo.
Druga z konkurencji- wspinaczka po gałęziach drzewa na czas(Belayed Speed Climb Event). Zawodnik startując z ziemi musi wspiąć się wyznaczoną ścieżką po gałęziach(bez użycia liny, która służy wyłącznie do asekuracji zawodnika przez techników na ziemi)na wysokość 18-20m. Zwycięzcą konkurencji zostaje zawodnik który pokona trasę z ziemi do dzwonka umieszczonego na końcu ścieżki w koronie drzewa w najkrótszym czasie.
Umiejętność wykorzystania liny do wspinaczki na drzewo ocenia trzecia konkurencja(Footlock). Tu z kolei- zawodnik wspina się na czas na wysokość 15 m(mężczyźni) lub 12m(kobiety) po linie- wykorzystując technikę blokowania liny wspinaczkowej stopami. Nie wolno tu używać żadnych mechanicznych przyrządów wspinaczkowych. Oczywiście- konkurencja wykonywana jest na czas a warto wspomnieć, że najszybsi zawodnicy pokonują wysokość 15 metrów w czasie ok.14 sekund(ponad 1m/s !).
Umiejętność sprawnego i bezpiecznego sprowadzenia nieprzytomnego poszkodowanego z korony drzewa na ziemię sprawdza czwarta konkurencja(Aerial Rescue). Na przeprowadzenie akcji ratunkowej każdy zawodnik ma 5 minut.
Ostatnią konkurencją eliminacyjną jest symulacja pracy w koronie drzewa(Work Climb). W tej konkurencji zawodnicy wykazują się umiejętnościami sprawnego i bezpiecznego poruszania się w koronie drzewa. W ciągu maksymalnie 5 minut zawodnik powinien dotrzeć do zainstalowanych w koronie drzewa pięciu stacji roboczych, na których testowane są umiejętności pracy na wysokości. Jednym z bardziej widowiskowych zadań jest stacja z dzwonkiem, do którego zawodnik musi przejść po konarze w taki sposób, by nie obciążyć zbytnio gałęzi własnym ciężarem. Zbyt duże ugięcie gałęzi uruchamia alarm i skutkuje niezaliczeniem stacji.
Wyłonieni w eliminacjach finaliści- w drugim dniu zawodów startowali w „Konkurencji Mistrzów” łączącej wszystkie konkurencje eliminacyjne(poza ratowaniem poszkodowanego). Ponieważ zawodnicy uczestniczący w finale drzewo na którym rozgrywana jest konkurencja widzą po raz pierwszy w momencie startu(nie mają możliwości przygotowania się wcześniej)- daje to możliwość obiektywnej oceny wszystkich umiejętności w zakresie bezpiecznej i efektywnej pracy w koronie drzewa jak również wszystkich czynności przygotowawczych(inspekcja drzewa, ocena potencjalnych zagrożeń, instalacja liny wspinaczkowej itp.)
Tegoroczny finał rozgrywany na dwóch(!) rozłożystych, wiekowych lipach miał dramatyczny przebieg. W finale pań- pierwsza z trzech finalistek- szwedka Veronika Ericsson- miała niezły początek, jednak musiała przedwcześnie zakończyć swój start. W trakcie wspinaczki do kolejnej stacji roboczej najpierw dał się słyszeć trzask łamanej (niewielkiej) gałęzi i jęk zawodu publiczności. Jednak zaraz po wykrzyczanym infantylnie przez zawodniczkę ”przepraszam” jęk zawodu przerodził się w owację dodającą otuchy zdyskwalifikowanej w tym momencie szwedce. Drugą startującą była ubiegłoroczna mistrzyni świata reprezentująca Wielką Brytanię Philippa Allen. Brytyjka nie ukończyła konkurencji z powodu przekroczenia limitu czasu. Ostatnia z finalistek- Szwajcarka Anja Erni- już przed startem odetchnęła zapewne z ulgą- w obliczu startów poprzedniczek- wystarczyć miało jedynie ukończenie konkurencji w wyznaczonym, czasie. Jednak i tu do głosu doszły emocje- Szwajcarka została zdyskwalifikowana za złamanie gałęzi jeszcze przed rozpoczęciem wspinaczki- podczas instalacji liny. Mimo dyskwalifikacji- zgromadzony podczas eliminacji zapas punktów pozwolił szwajcarskiej zawodniczce cieszyć się tytułem Mistrzyni Europy. Drugą zawodniczką mistrzostw okazała się Brytyjka, zaś z trzeciej lokaty cieszyła się Szwedka Veronika Ericsson.
Finał męski był bardziej przewidywalny- zgodnie z oczekiwaniami wygrał zwycięzca kwalifikacji, reprezentant Niemiec- Moritz Theuerkauf. Jednak to włoski arborysta- Ugo Giovanni zdobył w finale najwięcej punktów i dzięki temu awansował w klasyfikacji generalnej z piątej pozycji na drugie miejsce w całych mistrzostwach , spychając na trzecie miejsce drugiego po eliminacjach Szweda Johana Gustavssona.
Mistrzostwa gromadzące „drzewołazów” z całej Europy były również okazją dla firm zaopatrujących arborystów do promowania swoich nowych produktów- każdy mógł wypróbować nowości, porównać produkty i oczywiście- kupić.
Spotkania „ludzi z branży” towarzyszące imprezom tej rangi owocują wymianą doświadczeń przydatnych w codziennej pracy działających na polu zieleni miejskiej przedsiębiorców oraz przyczyniają się do rozwoju i popularyzacji arborystyki. W rozmowach z obecnymi na zawodach przedstawicielami Federacji Arborystów Polskich- jedynej polskiej organizacji zrzeszonej w ISA, dowiedzieliśmy się, że i w naszym kraju mają się niebawem (we wrześniu) odbyć mistrzostwa arborystów. Wypatrujemy ich z niecierpliwością.
{gallery}/2011/wspinaczka{/gallery}